De grote samenkomst op zaterdag en de celgroepen door de week zijn de 2 vleugels van de arend.
Het is heerlijk om 1x in de week op de zaterdag met alle gelijkgestemden samen te komen, God te ontmoeten, elkaar te ontmoeten, te weten dat je niet alleen bent en samen de Heer te aanbidden, elkaar te bemoedigen en het evangelie door te geven.
"Ze bleven dagelijks onderricht geven in de tempel of bij iemand thuis en gingen door met het verkondigen van het goede nieuws dat Jezus de Messias is."
Het lichaam van Christus opgebouwd uit celkerngroepen is de meest praktische manier om te leven zoals de vroege christenen deden. Net zoals ons lichaam uit duizenden cellen bestaat bestaat het lichaam uit vele cellen van leden die christen zijn.
Jezus heeft volgens de evangelieverhalen zijn volgelingen er op uit gestuurd om zijn verhaal verder te vertellen. Van hieruit is zijn lichaam verder gegroeid. Plaatselijke celkerngroepen zijn groepen mensen, die met elkaar een geloofs-gemeenschap vormen. Onder de mensen die aan een plaatselijke celkerngroep verbonden zijn bevinden zich meestal wedergeboren mensen en mensen die (nog) niet wedergeboren zijn.
Geloven doe je niet alleen. Je staat als gelovige niet op jezelf. God wil je veel geven via andere gelovigen. God wil je ook gebruiken op jouw niveau om iets aan anderen te geven. Voor gelovigen is het daarom belangrijk om bij een celgroep te horen. Daar kun niet alleen je medegelovigen ontmoeten, maar ook onderwijs en ondersteuning ontvangen die nodig is voor je geestelijke groei en ook om iets van je tijd, geld, energie, wijsheid en/of kennis te delen zodat er weer ruimte is voor verdere groei. De celkerngroep fungeert onder andere als een huisgezin, waarin gelovigen opgroeien tot geestelijke volwassenheid. Het is ook een uitvalsbasis om de wereld in te gaan en in woord en daad de boodschap van het evangelie uit te dragen.
Een kind wordt normaal gesproken in een gezin geboren, waar het veilig kan opgroeien, liefde kan ontvangen en verzorgd wordt. Hetzelfde geldt in geestelijke zin voor een pas wedergeboren mens. Vaak geloven mensen dat ze net na hun bekering tot allerlei grote dingen in staat zijn, wat op zich niet verkeerd is, maar wel op een goede manier gekaderd mag worden. Daarom worden jonge gelovigen gekoppeld aan oudere gelovigen. In de bijbel zie je dat in de relatie van Mozes met Jozua, van Barnabas met Paulus en van Paulus met Timotheüs, Titus en Silas.
Huiskringen of celgroepen
De celgroepgemeente is de kleine vorm van samenkomen zoals we op zaterdag met zijn allen samenkomen. In het Nieuwe Testament komen we kleinschalige celkerngroepen tegen naast de samenkomsten in de synagogen (Handelingen 2 : 46).
In een celkerngroep kunnen bijvoorbeeld de volgende processen veel beter worden uitgevoerd dan in de grote ontmoetingssamenkomst op zaterdag:
- omzien naar elkaar, in voor- en tegenspoed; lief en leed met elkaar delen
- ervaringen uitwisselen over de toepassing van bestudeerde bijbelgedeelten
- elkaar bemoedigen door met elkaar te delen wat God in ieders leven doet
- bidden voor elkaars persoonlijke noden
- regelmatig met elkaar eten en vriendschappen opbouwen
- elkaar helpen op allerlei praktische gebieden
Geloofsbeleving en echtheid
Voorwaarde voor gemeenschappelijke geloofsbeleving is dat gelovigen transparant willen zijn, eerlijk delen wat hen bezighoudt, zonder zich beter te willen voordoen dan ze zijn. Gelovigen die zich kwetsbaar durven opstellen tegenover anderen en zowel hun overwinningen als hun onopgeloste problemen en innerlijke strijd met anderen delen, kunnen heel veel bijdragen in de geestelijke groei van hun medegelovigen. Gelovigen die zich beperken tot de verstandelijke kant van het "geloof" en zich afzijdig houden van alles wat te persoonlijk wordt, weten niet wat ze missen. De ervaringskant of de belevingskant van het geloof leidt niet tot oppervlakkigheid, maar tot echtheid van het geloof.
Oppervlakkigheid ontstaat wel:
- als er onvoldoende diepgaand bijbels onderwijs is, óf
- als er bijbels onderwijs is waarbij de menselijke ervaring en niet de Bijbel het laatste woord heeft, óf
- als er alleen bijbels onderwijs is en geen persoonlijke toepassing in het dagelijks leven.
Wees trouw!
In Hebreeën 10:25 lezen we:
"Wij moeten onze eigen bijeenkomst niet verzuimen, zoals sommigen dat gewoon zijn, maar elkander aansporen, en dat des te meer, naarmate gij de dag (dat Jezus terugkomt) ziet naderen".
Dit is een duidelijk bewijs van het belang van trouw in het bezoeken van de samenkomsten. We kunnen dan denken aan de grote samenkomst op zaterdag, de samenkomsten op de Bijbelse feestdagen maar ook aan bijeenkomsten op kleinere schaal, zoals celkerngroepen óf bijvoorbeeld 24/7 als je je daaraan hebt toegewijd. Trouw in dat soort dingen is een bewijs van toewijding aan God en je medegelovigen. Het tegenovergestelde is ook waar: wie niet trouw is in het onderhouden van contacten met medegelovigen, toont daarbij niet bijster toegewijd te zijn aan de Heer (geldige redenen uitgezonderd!).
Bijbelteksten
1 Korintiërs 14 : 26 t/m 40
Hoe staat het dan, broeders?
1. Telkens als gij samenkomt, heeft ieder iets: een psalm of een lering of een openbaring of een tong of een uitlegging; dat alles moet tot stichting geschieden:
3. Wat de profeten betreft, twee of drie mogen het woord voeren, en de anderen moeten het beoordelen.
4. Maar indien aan een ander, die daar gezeten is, een openbaring ten deel valt, moet de eerste zwijgen. Want gij kunt allen één voor één profeteren, opdat allen lering en allen opwekking erdoor ontvangen. En de geesten der profeten zijn aan de profeten onderworpen, want God is geen God van wanorde, maar van vrede.
Maak jouw eigen website met JouwWeb